مهدى نوعى
آيا مهدى، شخصى است يا نوعى؟
مقصود از مهدى شخصى، آن است كه حضرتش فردى است معين و زنده موجود و شناخته شده از نظر تبار و خاندان و شخص.
و مقصود از مهدى نوعى، آن است كه فردى است نامعين كه در زمانى مناسب زاييده خواهد شد و قيام خواهد كرد و جهان را پر از عدل و داد مى كند. و آن مفهومى است كلى كه يك مصداق دارد و بس.
از نظر منطق و برهان، نوعى بودن مهدى باطل است و نادرست.
چرا؟
چون نقض غرض - از قيام مهدى - مى شود، زيرا غرض از قيام مهدى، پر كردن جهان از عدل و داد است ولى نوعى بودن مهدى، جهان را از ظلم و ستم پر خواهد كرد.
زيرا هر قدرتمند دروغگويى مى تواند اين جامه را در بر كرده و ادعا كند كه من مهدى هستم و به نام اقامه عدل، به جهانگيرى پردازد، پس مدعيان مهدويت بسيار خواهند شد و در هر زمانى و در هر سرزمينى ممكن است چند تن ادعاى مهدى بودن كنند و ساده دلان و جاهلان و نادان هايى گرداگردشان جمع شوند و به ظلم و ستم پردازند.
جنگ، سراسر جهان را فرا گيرد و عالم از خونريزى و فتنه و آشوب، آكنده گردد.
بلكه بالاتر از اين، ظلم و ستم، به نام عدل و داد به خورد جهانيان داده شود.
مهدويت نوعى، زاينده جنگ است و بر جنگهاى بشر، جنگهاى دگرى مى افزايد. كينه و انتقام، سراسر جهان را فرا گرفت و به جاى عدل عالمگير و جاويدان ظلم عالمگير و ابدى، نصيب بشر خواهد شد و رنجهاى بشر و كوششهاى خدمتگزاران بشر، بر باد فنا خواهد رفت و بشر به خواسته طبيعى و فطرى خود نخواهد رسيد.
بنابراين، وجود مهدى نوعى، از نظر اجتماعى، محال است.
و وعده هاى قرآن و انبيا نيز باطل و دروغ خواهد بود عقل، اين نظريه را باطل مى شمارد. از اين گذشته، وجود مهدى پس از ظهور قابل و انكار و ترديد است؛ چون دليلى براى آن كه او مهدى موعود است و دگرى نيست وجود ندارد.
در نتيجه، دودستگى و چند گروهى در ميان بشر پيدا خواهد شد و اختلاف، سراسر گيتى را فرا خواهد گرفت و گمراهى بشر دو چندان مى گردد و درهاى هدايت، بسته مى شود. بدين جهت مى بينيم كه مدعيان مهدى بودن، در تاريخ اسلام، بسيار آمدند و رفتند، خونها ريختند، ظلمها و ستمها بر پا كردند.
پس بايستى، مهدى، شخص معينى باشد كه شناختش براى خلق آسان باشد، و اشتباهى در تشخيص رخ ندهد.
مهدى نوعى، با اسلام منافات دارد؛ چون روايات متواترى وارد شده كه حضرتش شخصى است معين و موجود و زنده.
چنانچه مهدى نوعى مستلزم آن است كه سالها زمين خالى از حجت باشد، و اين هم بر خلاف اصول و مبانى اسلام است. با اين حال، مدعيان مهدويت، همگى از ميان مسلمانان برخاسته اند؛ كسانى كه از اصول و مبانى اسلام خبر نداشته اند و يا آگاه بوده، و حقيقت را به مسلمانان نگفته اند.
کتاب : راه مهدى،نويسنده : آية الله سيد رضا صدر